Weer in week in het prachtige Sri Lanka!
Blijf op de hoogte en volg Sophie
15 December 2016 | Sri Lanka, Kandy
We hebben weer veel te veel gedaan vorig weekend, dus ik zal het kort proberen te houden.
Herbal Garden 2.0
De eerste stop was bij een grote Herbal Garden. Daar kregen we veel dezelfde dingen te zien als de vorige keer, maar ook een nieuwe ervaring: een Sri Lankaanse massage. Je werd ingesmeerd met een soort tijgerbalsum en je nek, schouders, rug, armen, vingers en hoofd werden aangepakt. Je werd letterlijk flink heen en weer geschud, ze zijn hier niet van de slappe massages!
Dambulla caves temple
Op de heenweg naar Habarana stopten we ook nog bij deze tempel. Er staan onderaan een enorme gouden Buddha prachtig te schitteren in de zon, dus dat was al indrukwekkend. Maar na een lange klimtocht met veel, heel veel aapjes om ons heen, bereikten we de top van de berg en hadden we voor toen het meest prachtige uitzicht dat we ooit hadden gehad. (Later in mijn verhaal komt nog een beter uitzicht). Daarnaast waren er 3 grotten helemaal vol met Buddha's. Ik vond het een beetje overweldigend, tientallen Buddha's in zo'n kleine ruimte en elke Buddha staart je aan. Toen we de derde tempel uitkwamen zat er een monnik, hij wilde ons graag zegenen. Dat gebeurt met een wit touwtje met een knoopje erin dat hij om je pols bindt en tegelijkertijd mompelt hij een gebed. Geen flauw idee wat hij zei, maar I got blessed by a monk!
Parmezaanse kaas
Ons hotel was heel fijn. Het was in een dorp, dus we werden wel aangestaard door de bewoners, vooral de jonge kinderen. Het was groot, schoon en het had air conditioning. Maar voor ons eerste diner gingen we naar een ander hotel, een 5 sterren hotel waar we aanschoven aan een buffet. Het was geweldig om een keer wat anders te kunnen eten dan rijst/noodles/curry. Hier heb ik kaas kunnen eten en pasta zonder chili flakes, maar met een hele hoop parmezaanse kaas! Wat had ik dat gemist..
Polonnaruwa
Dit was een oud dorp dat bestond uit ruïnes en dit stond op de planning op zaterdagochtend. We zouden een fiets huren zodat we erdoorheen konden fietsen. Dus ik stond naast mn Australische kamergenootje met de fiets in onze hand, komt ze dichterbij en fluistert: "Sophie, can you maybe teach me how to ride a bike? I've never actually learned it properly." Highlight van de dag! Een 24 jarig persoon leren fietsen haha. Na (bijna) vallen en opstaan en een half uur lang proberen, heeft ze er toch maar voor gekozen om met het busje te gaan. Het was mega groot, erg warm en erg veel oude mooie ruïnes en stupa's en tempels en Buddha's en jungle achtige natuur.
Safari
Zaterdagmiddag vertrokken we in een echte jeep en gingen we op safari! Echt gaaf om in zo'n auto te zitten, of met je haren in de wind te staan. Uiteindelijk een krokodil, weer aapjes, zo'n 150 olifanten groot en klein, vossen, waterbuffalo's, een pauw en ook gewoon Hollandse koeien gezien.
Village dinner
Village dinner moet je zeker doen they said. It's gonna be fun they said. Met het busje kwamen we een heel eind maar toen konden we niet verder omdat de weg niet geschikt was. Dus er werden tuktuk's geregeld. Mooi! Met 3 onbekende tuktuk drivers de wildernis in. Het was een pad van 2 meter breed en alleen maar wildernis en sporadisch een boerderij langs de weg. Op een gegeven moment werd het pad smaller en stopten ze langs het water. Niemand van hen kon echt goed Engels en we zagen aan de overkant van de rivier wel een soort bootje liggen. We stonden er een paar minuten met de tuktuk drivers die nauwelijks Engels konden, elkaar aan te kijken alsof we nooit meer levend terug in Kandy zouden komen. Maar even later zagen we gelukkig iemand met een zaklamp aankomen, het was de oude man die de boerderij waar wij gingen eten al 20 jaar beheert. Hij kwam ons tegemoet met de boot en ze hielpen ons erop, ze waren toch liever dan ze eruit zagen. Toen we allemaal stonden en het gewicht goed verdeeld hadden, konden we naar de overkant. Omringd door mooie vuurvliegjes, dat dan weer wel. Nog een stukje door de wildernis en we kwamen bij zijn boerderij. Eerst mochten we zijn boomhut zien, hier lag een matje met een kussen en een deken en er hing een klamboe; al 20 jaar de slaapkamer van meneer. Hij slaapt in een boomhut omdat op de grond slapen niet veilig is vanwege de wilde olifanten die er zijn. Er was geen elektriciteit te bekennen en ons eten werd geserveerd op een lotusblad. Ze waren zo lief geweest om de hoeveelheid chili pepers aan te passen aan ons witte mensen en het was echt precies genoeg. De meest lekkere curry die ik hier heb gehad! Na het eten was er verse mango als toetje, recht van de boom af die 20 meter verder stond. Want na het eten kregen we nog een rondleiding op zijn boerderij. Er groeide aubergines, cashewnoten, pepers, mango's, kokosnoten, bananen. Hij was trots om ons dat allemaal te laten zien en daarna mocht ik ook nog even een kijkje nemen in de keuken. Een paar potten op een vuurtje en heel veel kruiden in een hokje van 1 bij 1 meter. Na nog even gezellig om het kampvuurtje te hebben gezeten gingen we weer terug met de boot, de tuktuk's stonden ons al op te wachten. Op de terugweg kwamen we nog een grote os tegen en een dikke phyton die de weg versperde. Gelukkig wisten de tuktuk drivers hem af te schrikken, maar hij was niet de enige die schrok want ik was ook wat verder de tuktuk in geklommen.
Sigiriya
De laatste stop was Sigiriya, een grote rots die opeens op het pad staat. Er zijn 1200 treden nodig om hem te beklimmen, dus je kan al wel uitrekenen dat het uitzicht prachtig was! Erg genoten. Zeker een van de mooiste beklimmingen tot nu toe.
Deze week liepen we mee met Nayomi op de KTICU (kidneytransplantation). Dit gaat niet gepaard met veel gevaarlijke complicaties hier dus het was minder heftig dan de NSICU, maar toch zeker erg interessant. Als er nog geen donor gevonden is, maar de situatie wel erg is worden ze aan een pomp gelegd die het bloed voor hen zuivert. Gaaf om dat een keer in werking te zien! Daarnaast werkt Nayomi ook op de afdeling van plastic surgery. Niet voor botox lippen, maar meer voor het behandelen van brandwonden. We hadden het "geluk" dat er een patiënt was die haar oefeningen gemotiveerd deed en daarom ook goed herstelde, ze had geen ernstige contracturen. Maar ook was er een vrouw die niks van de oefeningen wilde weten. Haar armen stonden vast in flexie, haar kin was weggesmolten en liep gelijk over in haar borst, waar geen borsten meer te bekennen waren.. Erg indrukwekkend weer dus!
Daarnaast moest ons visa verlengd worden deze week, want we moesten er 60 dagen bij op krijgen. Eerst mocht ik maar tot 20 januari blijven, maar na wat gedoe hebben ze me de laatste 10 dagen ook gegeven en mag ik gezellig gewoon samen met Joost terug naar Nederland 30 januari!
Dit weekend zijn we naar Nuwara Eliya en Ella geweest voor een lang weekend. Dat verslag zal spoedig volgen!
Herbal Garden 2.0
De eerste stop was bij een grote Herbal Garden. Daar kregen we veel dezelfde dingen te zien als de vorige keer, maar ook een nieuwe ervaring: een Sri Lankaanse massage. Je werd ingesmeerd met een soort tijgerbalsum en je nek, schouders, rug, armen, vingers en hoofd werden aangepakt. Je werd letterlijk flink heen en weer geschud, ze zijn hier niet van de slappe massages!
Dambulla caves temple
Op de heenweg naar Habarana stopten we ook nog bij deze tempel. Er staan onderaan een enorme gouden Buddha prachtig te schitteren in de zon, dus dat was al indrukwekkend. Maar na een lange klimtocht met veel, heel veel aapjes om ons heen, bereikten we de top van de berg en hadden we voor toen het meest prachtige uitzicht dat we ooit hadden gehad. (Later in mijn verhaal komt nog een beter uitzicht). Daarnaast waren er 3 grotten helemaal vol met Buddha's. Ik vond het een beetje overweldigend, tientallen Buddha's in zo'n kleine ruimte en elke Buddha staart je aan. Toen we de derde tempel uitkwamen zat er een monnik, hij wilde ons graag zegenen. Dat gebeurt met een wit touwtje met een knoopje erin dat hij om je pols bindt en tegelijkertijd mompelt hij een gebed. Geen flauw idee wat hij zei, maar I got blessed by a monk!
Parmezaanse kaas
Ons hotel was heel fijn. Het was in een dorp, dus we werden wel aangestaard door de bewoners, vooral de jonge kinderen. Het was groot, schoon en het had air conditioning. Maar voor ons eerste diner gingen we naar een ander hotel, een 5 sterren hotel waar we aanschoven aan een buffet. Het was geweldig om een keer wat anders te kunnen eten dan rijst/noodles/curry. Hier heb ik kaas kunnen eten en pasta zonder chili flakes, maar met een hele hoop parmezaanse kaas! Wat had ik dat gemist..
Polonnaruwa
Dit was een oud dorp dat bestond uit ruïnes en dit stond op de planning op zaterdagochtend. We zouden een fiets huren zodat we erdoorheen konden fietsen. Dus ik stond naast mn Australische kamergenootje met de fiets in onze hand, komt ze dichterbij en fluistert: "Sophie, can you maybe teach me how to ride a bike? I've never actually learned it properly." Highlight van de dag! Een 24 jarig persoon leren fietsen haha. Na (bijna) vallen en opstaan en een half uur lang proberen, heeft ze er toch maar voor gekozen om met het busje te gaan. Het was mega groot, erg warm en erg veel oude mooie ruïnes en stupa's en tempels en Buddha's en jungle achtige natuur.
Safari
Zaterdagmiddag vertrokken we in een echte jeep en gingen we op safari! Echt gaaf om in zo'n auto te zitten, of met je haren in de wind te staan. Uiteindelijk een krokodil, weer aapjes, zo'n 150 olifanten groot en klein, vossen, waterbuffalo's, een pauw en ook gewoon Hollandse koeien gezien.
Village dinner
Village dinner moet je zeker doen they said. It's gonna be fun they said. Met het busje kwamen we een heel eind maar toen konden we niet verder omdat de weg niet geschikt was. Dus er werden tuktuk's geregeld. Mooi! Met 3 onbekende tuktuk drivers de wildernis in. Het was een pad van 2 meter breed en alleen maar wildernis en sporadisch een boerderij langs de weg. Op een gegeven moment werd het pad smaller en stopten ze langs het water. Niemand van hen kon echt goed Engels en we zagen aan de overkant van de rivier wel een soort bootje liggen. We stonden er een paar minuten met de tuktuk drivers die nauwelijks Engels konden, elkaar aan te kijken alsof we nooit meer levend terug in Kandy zouden komen. Maar even later zagen we gelukkig iemand met een zaklamp aankomen, het was de oude man die de boerderij waar wij gingen eten al 20 jaar beheert. Hij kwam ons tegemoet met de boot en ze hielpen ons erop, ze waren toch liever dan ze eruit zagen. Toen we allemaal stonden en het gewicht goed verdeeld hadden, konden we naar de overkant. Omringd door mooie vuurvliegjes, dat dan weer wel. Nog een stukje door de wildernis en we kwamen bij zijn boerderij. Eerst mochten we zijn boomhut zien, hier lag een matje met een kussen en een deken en er hing een klamboe; al 20 jaar de slaapkamer van meneer. Hij slaapt in een boomhut omdat op de grond slapen niet veilig is vanwege de wilde olifanten die er zijn. Er was geen elektriciteit te bekennen en ons eten werd geserveerd op een lotusblad. Ze waren zo lief geweest om de hoeveelheid chili pepers aan te passen aan ons witte mensen en het was echt precies genoeg. De meest lekkere curry die ik hier heb gehad! Na het eten was er verse mango als toetje, recht van de boom af die 20 meter verder stond. Want na het eten kregen we nog een rondleiding op zijn boerderij. Er groeide aubergines, cashewnoten, pepers, mango's, kokosnoten, bananen. Hij was trots om ons dat allemaal te laten zien en daarna mocht ik ook nog even een kijkje nemen in de keuken. Een paar potten op een vuurtje en heel veel kruiden in een hokje van 1 bij 1 meter. Na nog even gezellig om het kampvuurtje te hebben gezeten gingen we weer terug met de boot, de tuktuk's stonden ons al op te wachten. Op de terugweg kwamen we nog een grote os tegen en een dikke phyton die de weg versperde. Gelukkig wisten de tuktuk drivers hem af te schrikken, maar hij was niet de enige die schrok want ik was ook wat verder de tuktuk in geklommen.
Sigiriya
De laatste stop was Sigiriya, een grote rots die opeens op het pad staat. Er zijn 1200 treden nodig om hem te beklimmen, dus je kan al wel uitrekenen dat het uitzicht prachtig was! Erg genoten. Zeker een van de mooiste beklimmingen tot nu toe.
Deze week liepen we mee met Nayomi op de KTICU (kidneytransplantation). Dit gaat niet gepaard met veel gevaarlijke complicaties hier dus het was minder heftig dan de NSICU, maar toch zeker erg interessant. Als er nog geen donor gevonden is, maar de situatie wel erg is worden ze aan een pomp gelegd die het bloed voor hen zuivert. Gaaf om dat een keer in werking te zien! Daarnaast werkt Nayomi ook op de afdeling van plastic surgery. Niet voor botox lippen, maar meer voor het behandelen van brandwonden. We hadden het "geluk" dat er een patiënt was die haar oefeningen gemotiveerd deed en daarom ook goed herstelde, ze had geen ernstige contracturen. Maar ook was er een vrouw die niks van de oefeningen wilde weten. Haar armen stonden vast in flexie, haar kin was weggesmolten en liep gelijk over in haar borst, waar geen borsten meer te bekennen waren.. Erg indrukwekkend weer dus!
Daarnaast moest ons visa verlengd worden deze week, want we moesten er 60 dagen bij op krijgen. Eerst mocht ik maar tot 20 januari blijven, maar na wat gedoe hebben ze me de laatste 10 dagen ook gegeven en mag ik gezellig gewoon samen met Joost terug naar Nederland 30 januari!
Dit weekend zijn we naar Nuwara Eliya en Ella geweest voor een lang weekend. Dat verslag zal spoedig volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
